![]() |
People frequently ask how much land they need for self-sufficiency. The answer is, “as much as you can control”. Any more and you loose self-sufficiency, let alone the ability to produce an excess. If people ask “where do i start?” then the answer is always “at your doorstep”.
Yani;
İnsanlar kendi kendine yeterlilik için ne kadar toprağa ihtiyaçları olduğunu sorarlar sık sık. Cevap “idare edebildiğin kadar” dır. Bundan biraz fazla olursa, ihtiyaç fazlası üretebilmeyi bir kenara bırakın, kendi kendine yeterliliği kaybedersiniz. Eğer insanlar “nereden başlasam?” diye sorarlarsa cevap herzaman “kapının eşiğinden” dir.
“İdare edebildiğin kadar toprak” demek ihtiyaçların o idare edebildiğin topraktan karşılanacak demek. O vakit ihtiyacın olanı karşılamak -toprak bir yana- senin çabana, bilgine, üretimine bağlı ve aslında sana bağlı. Senin ne kadar “şey” e ihtiyacın varsa o kadar toprağa ihtiyacın yok. Ne kadar çaban, bilgin, isteğin, gereksinimin varsa o kadar toprağa ihtiyacın var demektir. Dolayısıyla ihtiyaçlarını sen değil elinde bulundurduğun toprak belirliyor. Hem belirliyor hem karşılıyor ihtiyaçlarını.
Merkeze ihtiyaçları koyup bu ihtiyaçları karşılama koşullarını ona göre belirlemek günümüzün seçilmiş ve belki de dayatılmış yollarından biri. İhtiyaçlarımızı elimizde bulunan koşullar sağlamıyorsa ve bizim ihtiyaç duyduğumuz şeye karşı isteğimiz devam ediyorsa, bu durumda ortaya çıkan şeyin adı trajedi dir. Çünkü elimizde bulunan koşullar bu ihtiyaçlarımızı karşılamaya yetmiyor ve fakat ihtiyaç devam ediyor ve hatta bu ihtiyaçlar giderek artıyor. Ama bunun tersi durumda yani, merkeze ihtiyaçlarımızı değil de koşullarımızı(toprak) koyduğumuzda ihtiyaçlarımızı koşullarımız belirlediğinde salt gerçekle karşı karşıya kalırız; Ne kadar çok şeye ihtiyacın varsa o kadar koşula ihtiyacın yok. Koşulların neyse o kadar şeye ihtiyacın var. Günümüz ekonomisi şu son sözlerimin tersi yönünde hareket etmiyor mu? İnsanoğlunun, sınırlı kaynakları olan dünyayı sınırsınız tüketimiyle getirdiği yer ortada.
Bende saksımdan başladım, balkona doğru ilerliyorum 🙂